Βρισκόμαστε στην αναγκαία θέση να βγάλουμε αυτήν την ανακοίνωση με αφορμή κάποια γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της προσυγκέντρωσης για την πορεία αλληλεγγύης στους κρατούμενους αγωνιστές, απεργούς πείνας από 2/3, που πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα, την Παρασκευή 27/3. Για όσους και όσες δεν μας γνωρίζουν, ως στέκι, έχουμε να πούμε ότι δε θα μπορούσαμε παρά να είμαστε οργανικό κομμάτι των ανθρώπων που οργανώνουν και συμμετέχουν σε μια τέτοια κίνηση, καθώς συνολικά προωθούμε τους πολύμορφους κοινωνικούς – ταξικούς αγώνες και τον πολύμορφο αναρχικό αγώνα: αυτό εξάλλου αποτυπώνεται στη συμμετοχή και στη φιλοξενία των συλλογικοτήτων, στις πρωτοβουλίες και στις δράσεις που πραγματοποιούνται, στα έντυπα και στο λόγο που διακινείται στο χώρο μας.
Μία από αυτές τις πρωτοβουλίες είναι και η «Συνέλευση αναρχικών / αντιεξουσιαστών ενάντια στις φυλακές και τις ειδικές συνθήκες κράτησης», μια ανοιχτή διαδικασία που πραγματοποιείται σταθερά στο Άτακτον, παράγοντας λόγο και δράση από το περασμένο καλοκαίρι και τις τότε αγωνιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στις φυλακές τύπου Γ. Μέσα από αυτήν ξεπήδησε και το κάλεσμα για μια συνέλευση συντονισμού δράσεων ενόψει της παρούσας απεργίας πείνας, με αποτέλεσμα την παραγωγή διαφόρων κινήσεων (συγκεντρώσεις, παρεμβάσεις, καταλήψεις σε τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό, μοτοπορεία κ.λπ.) από τη «Συνέλευση αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας για το συντονισμό δράσεων». Από αυτόν τον συντονισμό καλέστηκε και η συγκεκριμένη πορεία που θα κατευθυνόταν προς μια γειτονιά του κέντρου, γι’ αυτό και καλέστηκε στην πλατεία Πυροσβεστείου. Από εμάς κατατέθηκε στη συνέλευση του συντονισμού η απόφαση του στεκιού να μη συμπράττουμε, συμπορευόμαστε, συνυπάρχουμε πλέον με μια συγκεκριμένη ομάδα ατόμων, καθώς και η διάθεση από μεριάς μας να περιφρουρούνται οι δράσεις μας από τα εν λόγω άτομα, απόφαση που έγινε σεβαστή από όλους τους συμμετέχοντες συντρόφους και συντρόφισσες στη συνέλευση αλληλεγγύης.
Με τα συγκεκριμένα άτομα (όπως και με πολύ άλλο κόσμο) στο παρελθόν ενίοτε συμπράξαμε, κυρίως σε κεντρικά γεγονότα, πορείες, συνελεύσεις κλπ., και συμμετείχαν στις δράσεις που καλούσαμε, χωρίς να βάζουμε συνολικά ζήτημα συνύπαρξης, ωστόσο πολλές φορές τους ασκούσαμε έντονη κριτική, για την προβληματική από χρόνια στάση τους. Άλλωστε, είμαστε φορείς μιας λογικής χάραξης πολιτικού αγώνα που τοποθετεί τη διαμόρφωση κοινοτήτων σε πολύ κεντρικό σημείο. Το ουσιαστικό βίωμα της συνδιαμόρφωσης και της σύμπραξης εντός μιας αγωνιστικής συνθήκης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι τόσο της διαδικασίας διαμόρφωσης μιας συνείδησης που φιλοδοξεί να λέγεται επαναστατική, όσο και της σφυρηλάτησης ουσιαστικών συντροφικών σχέσεων μέσα στη φωτιά της από κοινού παραγωγής θεωρίας και πράξης.
Όμως τα όρια έχουν ξεπεραστεί με συγκεκριμένο τρόπο. Με επιβολή και ψέματα, με την ξεκάθαρη επιλογή συκοφάντησης αυτοοργανωμένων διαδικασιών, με την καταστρατήγηση συλλογικών αποφάσεων (ακόμα και ως συμμέτοχοι σε αυτές), και τη στρέβλωση της πραγματικότητας. Με απειλές, εντός κι εκτός διαδικασιών, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις με σωματική βία και ακολούθως τη δημόσια υποστήριξη όλων αυτών. Για εμάς είναι ζήτημα λογικών και συμπεριφορών, κάτι που αποτελεί πολιτικό ζήτημα και όχι προσωπικό. Ο εξοβελισμός των ζητημάτων συμπεριφοράς, εκφοράς λόγου, κουλτούρας και αντίληψης σε δευτερεύοντα ζητήματα δε μας βρίσκει σύμφωνους. Η πρακτική του «κάνω ό,τι γουστάρω» εδράζεται πάνω στην εκτρωματική λογική ότι οι συνελεύσεις αποτελούν γραφειοκρατία και στην πλήρη αντικατάσταση της συνδιαμόρφωσης με το νταηλίκι. Η αντιπαράθεση είναι πολιτική, όχι με την έννοια της σύγκρουσης τάσεων, αλλά της σύγκρουσης αντιλήψεων και αξιών. Εμείς πιστεύουμε και θα πιστεύουμε στην πολυμορφία του κινήματος και τον πλουραλισμό των απόψεων εντός αυτού, τη διαφορετικότητα, την κόντρα, την αντιπαράθεση, αλλά όχι στην ισοπέδωση, την απειλή και την απόπειρα επιβολής.
Όσον αφορά τα γεγονότα τώρα, δημόσια συνέβησαν, γι’ αυτό και δημόσια τοποθετούμαστε:
1. Κάποια από αυτά τα άτομα ήρθαν συντεταγμένα στην προσυγκέντρωση, φωνάζοντας συνθήματα και εμφανώς προετοιμασμένοι για την αναμενόμενη εκδίωξή τους, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι είναι ανεπιθύμητοι στην πορεία όπως και σε κάθε δράση μας. Το ότι είναι ανεπιθύμητοι, είναι γνωστό τόσο στους ίδιους όσο και στους συντρόφους και συντρόφισσες της πόλης και κατατεθειμένο σε κινηματικές διαδικασίες.
2. Τους ειπώθηκε αρκετές φορές, με διαβαθμισμένη ένταση, ότι είναι ανεπιθύμητοι και να φύγουν από τον χώρο της προσυγκέντρωσης. Αυτοί με τη στάση τους μας προκαλούσαν διαρκώς να τους διώξουμε λέγοντας ότι από μόνοι τους δεν φεύγουν, ειρωνευόμενοι, και επιζητώντας ρητά τη βίαιη εκδίωξη τους.
3. Ήταν λοιπόν ξεκάθαρο από τα δύο παραπάνω, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ήρθαν στην πορεία την 26η μέρα της απεργίας πείνας των αγωνιστών κρατουμένων (διατεινόμενοι δήθεν για την κρισιμότητα της κατάστασης ενώ το προηγούμενο διάστημα δεν «θυμήθηκαν» να κάνουν κάτι γι’ αυτούς) με σκοπό να επιβάλλουν την παρουσία τους με κάθε μέσο, να ξετυλιχτεί δηλαδή ένα κουβάρι βίας σε πορεία αλληλεγγύης, συμπεριφορά που συνιστά ξεκάθαρη πολιτική προβοκάτσια. Ενέμειναν δηλαδή στην απόφασή τους να επιβάλλουν την παρουσία τους με το νταηλίκι, παρά τη συλλογική στάση του μεγαλύτερου μέρους των συγκεντρωμένων, χωρίς να τους ενδιαφέρει εντέλει η ίδια η διεξαγωγή της πορείας και παρακωλύοντάς την για αρκετή ώρα.
4. Ως εκ τούτου η περιφρούρηση της πορείας, μαζί με και με άλλους συντρόφους και συντρόφισσες του συντονισμού και άλλων αναρχικών ομάδων και συλλογικοτήτων της πόλης, πραγμάτωσε τη συμφωνία της συνέλευσης που καλούσε και τους απώθησε από την προσυγκέντρωση, με την ελάχιστη κιόλας χρήση βίας που αναλογούσε σε τέτοια συμπεριφορά. Παράλληλα, τα εν λόγω άτομα εκτόξευαν απειλές ισοπέδωσής μας καθώς και ατάκες / βρισιές σεξιστικού περιεχομένου και εκμηδενιστικές ως προς τις πολιτικές επιλογές συντρόφων.
Μέσα από τις αυτοοργανωμένες διαδικασίες που συμμετέχουμε, προωθούμε τους αγώνες που μας φέρνουν πιο κοντά με το στόχο μας: την καταστροφή του υπάρχοντος εξουσιαστικού – καπιταλιστικού οικοδομήματος και των θεσμών που το πλαισιώνουν. Θεωρούμε απολύτως κατανοητό, ότι κάθε αυτοοργανωμένη διαδικασία μπορεί να διατηρεί ακέραιες τις επιλογές της, όσον αφορά τα περιεχόμενα που θα αναδείξει στον εκάστοτε αγώνα, τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει για να υλοποιήσει τους στόχους της καθώς και με ποιες λογικές και συμπεριφορές μπορεί να συμπράξει και να συμπορευτεί. Γιατί δυστυχώς, λογικές και συμπεριφορές που ενυπάρχουν ως παθογένειες στην κοινωνία αναπαράγονται και στις πολιτικές διαδικασίες και οφείλουμε να τις πολεμάμε αν θέλουμε να βαδίσουμε μπροστά.
Στον ίδιο τόπο ζούμε κι εμείς, βιώνουμε τις αντιφάσεις και γύρω μας και μέσα μας. Αλλά δεν τις ιδεολογικοποιούμε, ούτε τις κάνουμε όπλα μας. Ούτε τις βάζουμε εντός των σχέσεων και των αξιών μας. Ένα πράγμα είναι σίγουρο όμως, κανένας δεν θα επιβάλλει στις κινηματικές διαδικασίες οτιδήποτε στρεβλό από αυτόν τον κόσμο και μάλιστα με τη βία ή την απειλή, κι όταν συμβαίνει αυτό εμείς θα βρισκόμαστε απέναντι σε όποιον το πράττει. Ας αναλάβουμε όλοι και όλες τις ευθύνες μας για αυτό.
Πάτρα, 30/3/2015
αναρχικό αντιεξουσιαστικό στέκι Άτακτον
Άστιγγος 100 και Κανακάρη Ρούφου
atakton (at) espiv.net
ΥΓ: Όποιος/α θέλει να επικοινωνήσει μαζί μας, μπορεί να το κάνει είτε βρίσκεται σε αυτήν την πόλη είτε όχι. Προς το παρόν, η ψυχή μας είναι με τους απεργούς πείνας και σε αυτούς εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας, συνεχίζοντας τον αγώνα που διεξάγεται. Στο μέλλον, αν κριθεί σκόπιμο, θα υπάρξει περαιτέρω ενημέρωση με τη μορφή ενός εσωτερικού κειμένου καθώς η παρούσα ανακοίνωση εμπίπτει στη δημόσια σφαίρα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
